Ψηφίστε για την επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα

Ψηφίστε για την επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα

Ήρθε η ώρα να επιστρέψουμε τα Μάρμαρα του Παρθενώνα στην Ελλάδα;

Στην αγγλική εφημερίδα Guardian, γίνεται ψηφοφορία για την επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα.

Επισκεφθείτε την σελίδα στη διεύθυνση  http://www.guardian.co.uk/culture/poll/2009/jun/24/elgin-marbles

 και να ψηφίσετε «yes», υπέρ της επιστροφής δηλαδή των μαρμάρων.
Βομβαρδίστε τους...
Η ψηφοφορία κλείνει στις 30 Ιουνίου. Σπεύσατε!

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!

SEE YOU IN SEPTEMBER

Αγαπητοί συχωριανοί, φίλοι και φίλες. Το καλοκαίρι έφθασε και μαζί με αυτό και οι θερινές διακοπές. 

Ως επί το πλείστον όλοι ψάχνουν το τέλειο μέρος με πράσινο, με γαλανό ουρανό και δαντελένιες ακρογιαλιές! Με λίγα λόγια ένα όμορφο και ήσυχο νησί.

Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό διότι μπορώ να πηγαίνω διακοπές, και ακόμα ποιο τυχερό αφού έχω βρει το ωραιότερο νησί στον κόσμο, αυτό που ακούει στο όνομα Χίος. 

Θέλω μέσα από την καρδιά μου να σας πω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που με δεχθήκατε στα σπίτια σας σχεδόν για ένα ολόκληρο χρόνο, για τα καλά σας λόγια που μου δίνουν το κουράγιο να συνεχίζω, και για την "συνεργασία σας" στο πολύ δύσκολο έργο που διάλεξα να κάνω. 

Εύχομαι σε όλους σας καλό καλοκαίρι, καλή πατρίδα σε όσους ταξιδέψουν, και καλή αντάμωση τον Σεπτέμβριο!

Στάμος Στεφανάκης

Από την ποιητική συλλογή "ΘΥΜΑΜΑΙ", "Αυγουστιάτικο Φεγγάρι"

Το καλοκαιράκι έφθασε και η Καλλιμασιά μας με τις ομορφιές της, τις θάλασσες, τον γαλάζιο ουρανό, τα φεγγάρια και τις αναμνήσεις της μας περιμένει!

ΑΥΓΟΥΣΤΙΑΤΙΚΟ ΦΕΓΓΑΡΙ

Στην βεράντα στο Αιγαίο

που έχει η Καλλιμασιά,

κάθομουν σ᾽ ένα παγκάκι

μιά αυγουστιάτικη βραδιά,

κι᾽ απολάμβανα την θέα

στις νυχτιάς την σιγαλιά.

Έξαφνα στον ορίζοντα,

ένα κόκκινο φώς διά μαγείας,

άρχισε να ξεπροβάλει

απο τα βάθη της Τουρκίας.

Μία κατακόκκινη πανσέληνος

ανέβαινε ένα- ένα τα σκαλιά στον ξάστερο ουρανό,

κι η θάλασσα έγινε καθρέπτης,

να του δείξει το πόσο είνε φωτεινό.

Μά εκείνο εζαλίστει, εθαμβώθει,

από των ανθρώπων την χαρά,

από του Αυγουστιάτικου

του φεγγαριού την φήμη,

και μέχρι να φθάσει Καταράχτη, άλαξε χρώμα,

κι᾽ έβαψε θάλασσα και γή με ασήμι!

Στάμος Στεφανάκης

Αξίζει να αφιερώσουμε 1 ώρα και 33 λεπτά της ζωής μας για να δούμε ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ!

Χωρίς σχόλια, χωρίς ρεπορτάζ, χωρίς αναλύσεις, χωρίς προλόγους, ανεπιφύλαχτα σας προτείνουμε να το δείτε! Αξίζει το χρόνο να διαθέσετε μιά μιση ώρα για να το ΔΕΙΤΕ!

...γιατί το περιβάλλον είναι υπόθεση όλων και μας αφορά! 

Εάν δεν μπορείτε να το δείτε για λόγους απαγορευτικούς κάντε κλίκ εκεί που λέει " You Tube" στην γωνία της οθόνης σας.

Η ημέρα του πατέρα είναι στις 21 Ιουνίου

ΕΙΝΑΙ ΚΙΝΗΤΗ ΕΟΡΤΗ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟ 1966,

 ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ,

 ΝΑ ΕΟΡΤΑΖΕΤΑΙ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΙΟΥΝΙΟΥ 


Μεγάλη σύγχυση υπάρχει σχετικά με το πότε είναι η περιβόητη γιορτή του πατέρα. Άλλοι λένε ότι είναι στις 15 Ιουνίου, άλλοι ότι είναι στις 16 Ιουνίου. Το μπέρδεμα αυτό δημιουργείται διότι είναι κινητή εορτή και πολλοί δεν το γνωρίζουν. Η γιορτή του πατέρα, προέρχεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Την παράδοση αυτή άρχισε η Louisa Dodd, της οποίας ο πατέρας πολέμησε στον Αμερικάνικο Εμφύλιο Πόλεμο το 1861-1865. Το 1910, λοιπόν στην Ουάσινγκτον την Κυριακή 19 Ιουνίου, η Dodd, οργάνωσε ένα κίνημα προς τιμή των πατεράδων που πέθαναν στον πόλεμο προς τιμή του πατέρα της Ουίλιαμ Σμαρτ, ο οποίος εκείνη την ημέρα είχε γενέθλια. Ο Σμαρτ έχασε τη γυναίκα του κατά τη διάρκεια της γέννησης του 6ου παιδιού τους και μόνος του μεγάλωσε τα έξι του παιδιά. 
Ο πρόεδρος Calvin Coolidge πρότεινε επίσημα την καθιέρωση μιας ιδιαίτερης ημερομηνίας για τον εορτασμό του πατέρα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο πρόεδρος όμως που υπέγραψε τελικά το προεδρικό διάταγμα σύμφωνα με το οποίο καθιερώθηκε η τρίτη Κυριακή του Ιουνίου ως ημέρα του πατέρα, ήταν ο Λίντον Τζόνσον το 1966. 
Πολλές χώρες ακολούθησαν το παράδειγμα της Αμερικής, εξαίρεση όμως αποτελεί η Αυστραλία, η οποία γιορτάζει τον πατέρα την πρώτη Κυριακή του Σεπτεμβρίου.

Το καλοκαίρι έφθασε και η ωραία Καλλιμασιά μας περιμένει!

Αγαπητοί μου συχωριανοί το καλοκαίρι έρχεται και η ωραία μας Καλλιμασιά, μας περιμένει όπως η μάνα το ξενιτεμένο της παιδί! Αλήθεια πόσοι από εμάς θα την επισκεφθούμε εφέτος; Εγώ πάντως σίγουρα ΝΑΙ!

Photos by Stamos Stefanakis and some taken from an unknown Kallimasioti

Την Παρασκευή 26 Ιουνίου στο ολοκαίνουριο CITI FIELD συγκρούονται οι δύο μεγάλες ομάδες της Νέας Υόρκης

NY METS vs NY YANKEES  

ελάτε να δούμε το παιχνίδι μαζί!

Photos StamosStefanakis

Από την ποιητική συλλογή "ΘΥΜΑΜΑΙ", "Το κοντροκύλι μου"

ΤΟ ΚΟΝΤΡΟΚΥΛΙ ΜΟΥ

Θέλω δυό λόγια να σας πω

αγαπητοί μου φίλοι,

για το παιδικό παιχνίδι μου

το λατρευτό μου κοντροκύλι.

Με κατσούνα σιδερένια

κι´ένα τσέρκι από ατσάλι,

με ξυπόλυτα τα πόδια

χωρίς κράνος στο κεφάλι,

σαν τρελός τρέχω στους δρόμους,

δεν φοβάμαι αστυνόμους,

όπου θέλω το φρενάρω

κι´όπου να είναι το παρκάρω,

πάω πίσω, πάω εμπρός

είμαι τέλειος οδηγός,

πάντα με ένα χέρι οδηγάω,

μέσα απ´ τα στενά περνάω.

Τι κρίμα που δεν έχει

ούτε κάθισμα ούτε πόρτα

να σας πήγαινα μιά βόλτα,

όχι μόνο να το δοκιμάσετε

αλλά και για να το θαυμάσετε!

Σταμάτης Στεφανάκης

ΧΙΑΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΑΜΕΡΙΚΗΣ: 35 ΧΡΟΝΙΑ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ

Γράφει ο/η Greek American News Agency

07.06.09

Με μια ζεστή, σεμνή, και λιτή εκδήλωση σε καθαρά οικογενειακή ατμόσφαιρα οι Χιώτες της Νέας Υόρκης τίμησαν το Σάββατο 6 Ιουνίου(09)  τα 35 χρόνια από την ίδρυση της οργάνωσης στο κτήριο της Χιακής Ομοσπονδίας στην Αστόρια της ΝΥ.  Όλα είχαν ετοιμαστεί άψογα  από τον υπεύθυνο του κτηρίου κ. Ηλία Κατσιάρη και την σύζηγο του  Βιβή  οι οποίοι τα τελευταία χρόνια που έχουν αναλάβει την ευθύνη διαχείρισης του κτηρίου έχουν δώσει μια διαφορετική νότα σε κάθε εκδήλωση της Χιακής Ομοσπονδίας. Καμία εκδήλωση δεν μοιάζει με την προηγούμενη.  Έτσι και χτές (06 06 2009) στην εορτή των εορτών για τους απανταχού Χιώτες της Νέας Υόρκης και όχι μόνο όσοι ήταν στην ΝΥ έδωσαν  το παρών σε αυτή την άψογα προετοιμασμένη εκδήλωση από το  ζεύγος Νικόλαου και Μαρίας  Παπαγιαννάκη που μαζί με τον Αλέκο Ντούλη είχαν και το κεντρικό πρόσταγμα   για την  οργάνωση και παρουσιάση. Η Μαρία Παπαγιαννάκη, μια γλυκιά γοητευτική δυναμική παρουσία  με απλό, σεμνό, λιτό και προ πάντων ανθρώπινο λόγο καλωσόρισε τους προσκεκλημένους της βραδιάς με λόγια που βγαίναν από τα βάθη της καρδιάς κάνοντας πολλά μάτια να δακρύζουν. Η βραδιά κύλισε  βλέποντας  διαφάνειες με παλαιές φωτογγραφίες  που με τόση επιμέλεια είχε εοτιμάσει ο Νίκος Παπαγιαννάκης και κατά την διάρκεια της εκδήλωσης προβάλλοντας στιγμές από το ιστορικό παρελθόν.  

Η Μαρία, αν και η ίδια δεν είναι  Χιώτισα εν τούτοις μίλησε πιότερα από Χιώτισα. Με ζεστασία. Με ανθρώπινο λόγο. Με λόγια που βγαίναν από την καρδιά και στόχευαν στην καρδιά... «δεν είμαι χιώτισα όμως εδώ μέσα μεγάλωσα. Εδώ είναι το σπίτι μου. Εδώ γνώρισα τον Νίκο μου, εδώ ερωτεύτηκα. Εδώ παντρεύτηκα.  Εδώ μεγάλωσαν τα παιδιά μας...εδώ έμαθα τόσα πολλά...Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους σας...»  Κάθε στιγμή προσφωνόντας κάποιον η Μαρία, έντυνε με στιγμές  από το παρελθόν το λόγο της. Λόγος που συνδιάζονταν με εικόνες που  ξανά ζωντάνευαν μέσα από τις διαφάνειες που προβάλλονταν. Εικόνες και στιγμές που πάγωσαν στο χρόνο για να θυμίζουν μεγάλα ιστορικά γεγονότα ή απλές καθημερινές στιγμές. Στιγμές που χάραξαν πολλούς οι οποίοι έδωσαν πάντα εθελοντικά, και που προσέφεραν όχι μόνο στους Χιώτες αλλά σε ελόκληρη την Ομογένεια.   

Εικόνες που έδειχαν πρόσωπα νεανικά. Εφηβικά. Πρόσωπα   που σήμερα τα χρόνια και οι αγώνες μέσα στην ζωή έχουν χαράξει. Μαλιά κατάμαυρα που σήμερα έχουν γκριζάρει. Πρόσωπα που έφυγαν και σήμερα δεν είναι πια ανάμεσα σε αυτή την μεγάλη οικογένεια να θυμίζουν  σε όσους έμειναν ότι έχουν χρέος και αποστολή  να  συνεχίζουν το μεγάλο έργο που ξεκίνησε πριν από 35 χρόνια όταν με αφορμή την Τουρκική εισβολή οι Χιώτες ευαισθητοποιημένοι από τον δικό τους πόνο και την δική τους σφαγή. Ίδρυσαν την Χιακή Ομοσπονδία. Σφαγή την μεγαλύτερη σε έκταση αναλογικά και πληθυσμιακά γενοκτονία  των τελευταίων αιώνων σπεύδουν τότε το 1974  να βοηθήσουν. Να συντρέξουν τους αδερφούς Κυπρίους... Οι αγώνες, τα συλλαλητήρια και οι διαδηλώσεις γρήγορα δημιουργούν την ανάγκη μιας οργάνωσης που να συντονίζει την δράση γενμάτη φλόγα και πάθος. Έτσι γεννήθηκε η Χιακή Ομοσπονδία όπως με στόμφο διηγήθηκε ο πρώην πρόεδρος κ. Γιώργος Μαλαφής.  Για αυτό το έργο που επί 35 χρόνια συνεχίζεται αδιάκοπα μίλησε και ένας εκ των πλέον δραστήριων στελεχών ο Ευάγγελος  Καβάδας ο οποίος στην συνέχεια διάβασε και μήνυμα του πάλαι ποτέ σύμμαχου και συναγωνιστή  Γιώργου Ψαρού που και εκείνος με την σειρά του προσέφερε όσα περισσότερα μπορούσε όταν ήταν στην Αμερική και υπηρετούσε.  Την εκδήλωση έκλεισε  ο πρώην πρόεδρος   Αλέξανδρος Ντούλης ο οποίος ανάγλυφα έδωσε το στίγμα της εκδήλωση ζητώντας συμβολικά να τηρήσουν ενός λεπτού σιγή «για εκείνους που έφυγαν και δεν είναι πια ανάμεσα μας», συνέχισε με λεπτότητα και λόγο καθαρό. Μετά τις ολιγόλογες τοποθετήσεις και τους ζεστούς χαιρετισμούς, ακολούθησε μια βραδιά με ελαφρολαϊκά τραγούδια από την Αθηνά Κρικέλη και την μικρή ορχήστρα που την συνόδευε στην κιθάρα και το τραγούδι. Ωστόσο, αυτό που προκάλεσε έντονη αίσθηση ήταν η απουσία ηγετικών στελεχών, και πρώην προέδρων από αυτή την ιστορική καθαρά ανθρώπινα στιγμή.    

Όλοι οι ομιλητές από την Μαρία Παπαγιαννάλη ως τον Αλέκο Ντούλη εξέφρασαν ανθρώπινο, ζεστό  λόγο που σκιαγάφισε την ανθρώπινη και κοινωνική  πλευρά  όλων όσων προσέφεραν  -σε αυτά τα 35 χρόνια – ήταν παρά πολλοί που έδωσαν και τον ίδιο τους τον εαυτό για να γίνει αυτή η οργάνωση που κάποιος πριν δέκα χρόνια ορθώς χαρακτήρισε "φάρο της Ομογένειας» όπως αποκάλυψε ο Α. Ντούλης. Και δεν είχε άδικο στον χαρακτηρισμό του ο άγνωστος αυτός αφού πράγματι η Χιακή Ομοσπονδία είναι από τις λίγες δευτεροβάθμιες  οργανώσεις σε όλη την Αμερική,  που κάνει πράξη το σκοπό της υπάρξεως της. Παράγει έργο ουσίας. Έργο ζωής. Έθνικο έργο προς τον Ελληνισμό της Αμερικής. Έργο προς την ευρύτερη  Ομογένεια της  μείζονος περιφέρειας της Νέας Υόρκης.  

Η Χιακή Ομοσπονδία συνεχίζει την πολιτιστική  παράδοση που παρέλαβαν από τα σπίτια και τις φαμελιές τους. Τα ήθη και τα έθιμα του τόπου, του μεγάλου νησιού που με την  μεγάλη σφαγή της 10^ης Απριλίου του 1822 προσέφερε  ίσως την μεγαλύτερη θυσία στο Έθνος μας με περισσότερους από 130.000 Εθνομάρτυρες που έπεσαν από τη μανία και το μένος των Τούρκων που έβλεπαν να ξευτιλίζεται η πάλαι ποτέ τρανή Οθωμανική αυτοκρατορία τους από  μια χούφτα άοπλων. Τους Έλληνες «ραγιάδες». Η Μυριοβόλος  Χίος εκτός από την μεγάλη θυσία της στο έθνος προσέφερε μεγάλους εφοπλιστές στην Ελλάδα που της έδωσαν ισχύ και επιρροή στις θάλλασες με τα καράβια τους. Έδωσε   δωρητές και ευεργέτες.  Το νησί του Αλέξανδρου Γκιάλα και των μεγάλων ευεργετών του Έθνους,  έδωσε και δίνει στην παγκόσμιο Ελληνισμό τόσα πολλά που μόνον ο ιστορικός του μέλλοντος, μετά από δεκάδες χρόνια, θα μπορέσει να αποτιμήσει.  Η Χιακή Ομοσπονδία από την πλευρά της, από  τα χρόνια του αείμνηστου Γεώργιου Λιβανού, μεγάλου δωρητή και ευεργέτη της Χιακής Ομοσπονδίας- το έργο του οποίου επάξια συνέχισαν άξια πρόσωπα,  όπως ο Αλέκος Ντούλης, ο Γιώργος Αλμυρούδης, ο Γιώργος Μαλαφής, και τόσοι άλλοι που διετέλεσαν πρόεδροι- συνεχίζει να προσφέρει στην Ομογένεια στιγμές ιστορικές.  Η Χιακή Ομοσπονδία, με 32 ενεργά μέλη συλλόγους που ο κάθε ένας με την σειρά του συνεχίζει σε τοπικό επίπεδο το δικό του έργο προσφέρει πολλά και διάφορα επίπεδα.  Η Χιακή Ομοσπονδία σήμερα, 35 χρόνια μετά, προσφέρει έργο ουσίας κάθε μέρα με προγράμματα σε κάθε επίπεδο. Διαθέτει τρία  διαφορετικά χορευτικά τμήματα. Ένα υπέρ δραστήριο γυναικείο τμήμα που οργανώνει τις δικές του εκδηλώσεις.

Το πλαισιώνουν γυναίκες που η κάθε μια στο δικό της τομέα προσφέρει τα μέγιστα. Τμήμα νεολαίας που και εκείνο με την σειρά του μαζεύει τις νεότερες γενιές με αθλοπαιδιές, εσωτερικά πρωταθλήματα και άλλες δραστηριότητες σε μια προσπάθεια  να μείνουν τα παιδιά δεύτερης και τρίτης γενιάς, προσυλωμένα στις παραδώσεις και κυρίως στα ελληνικά και εθνικά ιδεώδη. Διαθέτει τμήμα εκμάθησης ηλεκτρονικών υπολογιστών για όλες τις ηλικίες ενώ  παράλληλα επιχορηγείται από την  πολιτεία  της ΝΥ, για προγράμματα που προσφέρουν κοινωνικά. Η Χιακή Ομοσπονδία,  έχει να επιδείξη ένα πλούσιο έργο σε όλους τους τομείς και το κυριώτερο παράγει  έργο και εθνική προσφορά χωρίς τυμπανοκορυσίες. Χωρίς φαρισαϊμούς. Χωρίς υπερβολές στην δημοσιότητα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα σεμνότητας και ήθους προς μίμιση η χτεσινή βραδιά που χωρίς να προσκαλέσει με ειδικές προσκλήσεις τον  τοπικό Τύπο άτυπα και σε φιλικό επίπεδο χωρίς επισημότητες και προσφωνήσεις οι περισσότεροι ήταν εκεί για να εορτάσουν ζεστά και οικογενειακά αυτό τον μεγάλο σταθμό στην ιστορία της οργάνωσης.    Όλα αυτά και πολλές άλλες απλές, μεγάλες και ανθρώπινες στιγμές ζωντάνεψαν κατά την διάρκεια της σεμνής επετειακής εκδήλωσης προς τιμήν εκείνων που έφυγαν και εκείνων που έρχονται.  Όλα σε αυτή την εκδήλωση  έμοιζαν με κερί αναμένο που νικά το σκοτάδι. Σκοτάδι που απλώνεται βαθύ και πυκνό  μέσα σε αυτή την δίνη και την μεγάλη κρίση ταυτότητας και ύπαρξης  που περνά ο Ελληνισμός  της Αμερικής.  Κρίση εθνικής και οντολογικής ύπαρξης με την ελληνική γλώσσα να χάνεται μέσα από την καθημερινή πρακτική της οικογένειας. Γλώσσα που χάνεται από την καή παροχή παιδείας στα ασθενικά σχολεία των ενοριών και της Ιεράς αρχιεπισκοπής Αμερικής.

Κρίση που περνούν όλοι οι εθνικοτοπικοί σύλλογοι που μέρα τη μέρα χάνονται. Διαλύονται. Γίνονται σφραγίδες που υπάρχουν  μόνο στα χαρτιά και στις εκλογές που αλλιώνουν αποτελέσματα.  Κρίση που περνάνε όλοι οι μεγάλοι ομογενειακοί οργανισμοί αφού με τον καιρό τα χρόνια έκλεισαν ένα μεγάλο κύκλο προσφοράς και τώρα μοιάζουν να αναζητούν νέους δρόμους επιβίωσης της φυλής και του έθνους μέσα σε αυτό το συνοθύλευμα πολιτισμών και θρησκειών που οι Έλληνες και άνθρωποι όπως Χιώτες συνεχίζουν την μεγάλη και ιερή αποστολή σε τούτη γη.  

Η Χιακή Ομοσπονδία  μαζί με τα ενωμενά σωματεία Αμερικής και Καναδά ως δομημένη οργάνωση πολύ γρήγορα κατάλαβε  το ρόλο που μπορούν να διαδραματίσουν οι ΕλληνοΑμερικανοί στο εσωτερικό γίγνεσθαι αυτής της μεγάλης χώρας και-για πολλούς  δεύτερης πατρίδα-, πρσέφεραν στον Ελληνισμό  καθιερώνοντας θεσμούς όπως  το Ομήρειο βραβείο.

Ένας  μεγάλος  θεσμό υψηλής κοινωνικής και πολιτικής αναγνώρισης. Ένα θεσμό  ευρύτερης κοινωνικής  αποδοχής σε Ελλάδα και Αμερική  ο οποίος  πράγματι επί τριάντα συναπτά έτη έχει εκτοξεύσει κυριολεκτικά  ολόκληρο τον Ελληνισμό  της Αμερικής στα ύψη της κοινωνικής και πολιτικής  αναγνώρισης στις ΗΠΑ. Άνθρωποι αυτής της ισχυρής  χώρας όπως ο πρώην Πρόεδρος Τζίμυ Κάρτερ απεδέχθεισαν αυτή την μεγάλη  τιμή. Ο αείμνηστος πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας  Κωνσταντίνος Καραμανλής, αμερικανοί πολιτικοί μεγάλης εμβέλειας και αποδοχής ανεξαρτήτως κόμματος, κληρικοί όπως ο μακαριστός αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος και ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ. κ. Βαρθολομαίος  και τώρα η Ελλαδική Εκκλησία, η οποία τιμάται για την προσφορά της στον Ελληνισμό τον προσεχή Νοέμβριο(09)  είναι αποδέκτες του υψηλού κύρους Ομήρειου Βραβείου.  

The star of my "Greek Fat Wedding" is finally going to Greece

Από σήμερα στούς κινηματογράφους ολόκληρης της Αμερικής

My Life in Ruins - US Trailer | Movies & TV | SPIKE.com

Στοιχεία από τον σεισμό της 3ης Απριλίου του 1881

Στοιχεία από τον σεισμό της 3ης Απριλίου του 1881 που ισοπέδωσε 

την Καλλιμασιά των παππούδων μας.

 Για περισσότερα στο:www.ngdc.noaa.gov/nndc/struts/results?EQ_0=3458&t=101650&s=8&d=22,26,13,12&nd=display

 

Επίκαιρη πολιτική διαφήμισή για το καλύτερο σαπούνι!

Το απορρυπαντικό που χρησημοποιεί όλη η Ελλάδα

τώρα και στα σπίτια μας μέσω τον τηλεοπτικών σταθμών!

100 χρόνια Αδελφοί Σταμούλης στό Pittsburgh Pennsylvania!

Τα Καλλιμασιώτικα Νέα της Αμερικής εύχοντε στό 

STAMOOLIS BROTHERS CO.

καλή συνέχεια, και στα χίλια!

κάντε ένα κλίκ πάνω στην σελίδα για να την δείτε σε μεγέθυνση

Μπορείτε να δείτε το website εδώ: http://www.stamoolisbros.com/