Wednesday, February 24, 2010

Ξεχάστε την Ελλάδα που ξέρατε



 Το υπουργείο εξωτερικών επιμένει να ακυρώσει 

τις εκδηλώσεις της 25ης Μαρτίου

Eπιμένει το υπουργείο εξωτερικών να ακυρώνει τις εορταστικές εκδηλώσεις της 25ης Μαρτίου σε όλες τις πρεσβείες και τα προξενεία της χώρας στο εξωτερικό! Καμία δικαιολογία δεν υπάρχει για τους απόγονους του Κολοκοτρώνη να πάρουν μια απόφαση που μας υπενθυμίζει ότι απλά το κράτος θέλει να ξεχάσει τους προγόνους του. Δεν θέλει να ξέρει ποιοι και γιατί τον έβγαλαν από τον Τουρκικό ζυγό. Θέλει να κάνει ένα νέο εκσυγχρονιστικό ξεκίνημα και να ξεκόψει από τις παραδόσεις αλλά και την θρησκεία. Αυτή είναι η αλήθεια και μας πονάει. Ξεχάστε την Ελλάδα που ξέρατε. Είναι αλήθεια αυτό...

Sunday, February 21, 2010

μνήμη ΕΛΈΝΗΣ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ ΠΑΛΗΑ από ΗΡΑΚΛΗ ΠΑΛΗΑ



Από τον κ. Ηρακλή Παληά έλαβα την παρακάτω επιστολή και με μεγάλη μου χαρά μαζί με τα ειλικρινή συλληπτήρια μου για την απώλεια της μητέρας του Ελένης, παλαιάς γειτόνισσάς μου στην πάνω πόρτα, την αναρτώ στα Καλλιμασιώτικα Νέα της Αμερικής.


Αγαπητέ Σταμάτη γεια σας από τον Ηρακλή Παληά. 


Σας στέλνω κάποιες σκέψεις για την μητέρα μου που χάσαμε πρόσφατα και μία φωτογραφία.
Αν υπάρχει κάποιος χώρος στην ιστοσελίδα  σας και κρίνετε ότι μπορεί να δημοσιευτεί το κείμενο και η φωτογραφία θα ήταν ένα μικρό μνημόσυνο στην μητέρα μου.
καλή συνέχεια στο έργο σας.
Με εκτίμηση Ηρακλής Παληάς






Η γιαγιά η Ελένη έφυγε στις 17-2-2010 για το 
μεγάλο ταξίδι.
Είχε γεννηθεί το 1930 στην Καλλιμασιά. Πατέρας της ο Ηρακλής Σταμούλης και η Χαρίκλεια το γένος Γανιάρη. Ήταν το τρίτο από τα τέσσερα παιδιά τους.
Σύζυγός της ο Θεοδόσης Παληάς, με τον οποίο είχαν αποκτήσει τον Σταμάτιο και τον Ηρακλή. Είχε μείνει χήρα από το 1986 αλλά είχε κοντά της τις οικογένειες των παιδιών της. Η μεγάλη της αδυναμία ήταν τα τέσσερα εγγόνια της.
Έζησε με υπερηφάνεια και αξιοπρέπεια όλα της τα χρόνια στην Καλλιμασιά. Πάντα είχε έναν καλό λόγο για όλους και της άρεσαν οι κοινωνικές εκδηλώσεις. Ήταν κοντά στην εκκλησία.
Τα τελευταία χρόνια ταλαιπωρήθηκε από βεβαρημένο ιατρικό ιστορικό. Παρόλα αυτά δεν ήθελε να στεναχωρεί και να επιβαρύνει τα παιδιά της.
Μετά από ένα ατύχημα που είχε τον Ιανουάριο του 2010 νοσηλεύτηκε στο Νοσοκομείο της Χίου. Η συμπαράσταση από χωριανούς και γνωστούς στη Χίο και στην Αθήνα ήταν συγκινητική και ουσιαστική. Το ίδιο και η προσφορά τους σε αίμα.
Παρά της προσπάθειες των γιατρών και του νοσηλευτικού προσωπικού, οι οποίοι έκαναν το καλύτερο δυνατόν, δεν κατάφερε να συνέλθει. Ίσως και να μην ήθελε και να μας ταλαιπωρήσει…
Ευχαριστούμε όλους όσους στήριξαν με κάθε τρόπο τη μητέρα μας κατά τη νοσηλεία της και ιδιαίτερα όσους πρόσφεραν αίμα για εκείνη και όλους όσους τιμήσατε τη μνήμη της και μας συμπαραστάθηκαν στη δύσκολη ώρα του τελευταίου αποχαιρετισμού της.
Τα παιδιά σου και τα εγγόνια σου θα σε θυμόμαστε πάντα με αγάπη.



Wednesday, February 10, 2010


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗΣ


Η πρόεδρος, το συμβούλιο, και τα μέλη του συλλόγου μας, 
εκφράζουν τα ειλικρινή συλλυπητήρια τους στους 
Ανδρέα και Εύα Κοκκώδη για τον θάνατο του πατρός τους 
Σπύρου Χατζάκη.
Αιωνία του η μνήμη.




  • Η προαναγγελθείσα συνεδρίασης του συλλόγου μας για την Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010, αναβάλλεται λόγο της χιονοπτώσεως και του εορτασμού του Αγίου Βαλεντίνου πιθανότατα δια την επομένη Κυριακή.
  • Η ενημέρωσης θα γίνει έγκαιρα μέσα απο τα
  • Καλλιμασιώτικα Νέα








Friday, February 5, 2010

Συγκινητική επιστολή απο Καλλιμασιώτη νεαρό!

Με τίτλο ΟΝΕΙΡΟ ΖΩΗΣ έλαβα το παρακάτω email από τον νεαρό Δημήτρη!
Εάν κάποιος από όλους εσάς που μας διαβάζετε θέλει και μπορεί να βοηθήσει
ας επικοινωνήσει μαζί μου γράφοντας στο stamosstefanakis@gmail.com

Αγαπητέ κύριε Στάμο,
Είμαι ο Δημήτρης 37 από την Χίο. Η μητέρα μου είναι απο την Καλλιμασιά.
Θέλω αν μπορείτε να με βοηθήσετε εσείς η εκεί η ομογένεια. Είναι το όνειρο της ζωής μου να έρθω εκεί για δουλειά, όνειρο που δεν πραγματοποιείτε και μέρα με την μέρα καταρρέω. Θέλω να προσφέρω δουλειά, θέλω να δουλέψω. Δεν θέλω να μου πείτε πώς είναι εκεί τα πράγματα, ξέρω, ξέρω και είμαι έτοιμος αν ποτέ έρθω να τα καταφέρω όσο και δύσκολα να είναι. Μακάρι να μπορούσατε να μπείτε στην καρδιά μου να καταλαβαίνατε πόσο θέλω να έρθω. Δεν έχω κανένα να με βοηθήσει, όλα αυτά τα χρόνια όλοι με κοροιδεύουν, παίζουν με τα όνειρα μου. Αν μπορέσετε να με βοηθήσετε να είστε σίγουρος ότι θα το ξεπληρώσω με το παραπάνω. Αν θέλετε τα στοιχεία μου ευχαρίστως να τα δώσω και σίγουρα θα ξέρετε την μητέρα μου. Είμαι ένα απο τα καλύτερα παιδιά που υπάρχουν.
Σας παρακαλώ βοηθήστε με και εγώ θα πάω να ανάψω κερί στην Αγ. Μαρκέλλα να σας έχει καλά εσάς και την οικογένεια σας.
Θα περιμένω με αγωνία απάντηση σας.
Με εκτίμηση
Δημήτρης